Spomenik prirode „Ivanovačka ada“ ima ogroman značaj u funkciji očuvanja vlažnih staništa karakterističnih za rečne ade, na kojima žive mnoge biljne i životinjske vrste prilagođene specifičnim stanišnim uslovima.
Ovde žive mnoge retke biljne i životinjske vrste prilagođene specifičnim uslovima vlažnih staništa, a predstavlja i stanište brojnih životinjskih vrsta zaštićenih kao prirodne retkosti. Jedna od prirodnih retkosti je i orao belorepan čije se gnezdo nalazi upravo ovde.
Očuvanje ovakvih prirodnih spomenika omogućuje „pogled u prošlost“, u prirodne ritske šume Podunavlja, koje se u kompleksu sadašnjih ekoloških uslova više ne mogu spontano vratiti. Značajno je prisustvo žutenjice (panonski subendem), koji naseljava vlažna gazišta i pašnjake, rubove poljskih puteva, niske obale, delimično zaslanjena staništa, i divlje vinove loze koja u flori Vojvodine postaje sve ređa.
Funkcionalnost i biološka raznovrsnost šumskih ekosistema plavnih područja, kao i ekološkog koridora reke Dunav, čvrsto je povezana sa očuvanjem preostalih fragmenata prirodne šumske vegetacije na Dunavu.
